Tatrahond

Tatrahond

Oorspronkelijk doel

Waakhond.

Beknopte geschiedenis

De oorsprong van de Tatrahond ligt in Polen. De Karpaten is een gebergte wat zich uitstrekt tussen Polen en Slowakije. Het gebergte onderscheid zich aan de Poolse zijde tussen een hooggebergte in het zuiden en een noordwestelijk gelegen laaggebergte, respectievelijk de Tatra en de Beskiden. Het gebied hiertussen bestaat uit heuvels en valleien. Deze streek wordt Podhalen genoemd, met als grootste stad Zakopane. Naar deze streek is de Tatrahond genoemd. De Poolse naam is Polski Owczarek Podhalanski. Dit betekent vrij vertaald: “Poolse herder uit Podhalen”. De Tatrahond is nauw verwant aan diverse grote witte herdershonden zoals de Kuvasz (Hongarije), Slovensky Cuvac (Slowakije), de Berghond van de Maremmen en Abruzzen (Italië) en de Pyreneese Berghond (Frankrijk).

Vroeger	Nu
Foto: D. de Jong begin jaren 1930	Foto: D. de Jong

Uiterlijk volgens rasstandaard (FCI-252)	Oorspronkelijk doel in relatie tot het uiterlijk
De Tatra is een grote rechthoekige imposante witte herdershond. Hij heeft een rustig karakter, een natuurlijke waardigheid, moed en leiderskwaliteiten.	De Tatrahond valt niet echt op vanwege zijn vachtkleur en dit maakte hem dan ook de perfecte beschermer voor de kuddes (voornamelijk schapen).

Huidig uiterlijk

Het ras Tatra is qua type tegenwoordig duidelijker herkenbaar ten opzichte van vroeger.

Gedrag volgens rasstandaard	Oorspronkelijk doel in relatie met gedrag
De Tatra heeft veel van zijn oorspronkelijke eigenschappen behouden. Hij is nog steeds een waakhond bij uitstek. Bij het betreden van bezoek of vreemden op zijn terrein of in huis zal hij aanslaan. Dit is voor de Tatra natuurlijk gedrag en zal nooit helemaal in te dammen zijn. Toch gaat dit zelden of nooit met agressie gepaard.	Als berghond was waken en beschermen voornamelijk zijn doel van de schaapskuddes tegen wolven, beren en veedieven.

Huidig gedrag

De Tatrahond is een zelfstandige en evenwichtige hond die nogal gereserveerd naar vreemden toe is. Tegenover bekenden en zijn eigen roedel is hij een en al aanhankelijkheid. Hij volgt en beschermt 24/7 en wil dan ook eigenlijk niets liever dan bij zijn eigen roedel zijn. Hij is niet echt gehoorzaam en onderdanig maar hem is wel een en ander te leren en dan ook maar alleen uit zijn overtuiging of genegenheid. Hij is verder rustig en heel intelligent en is gesteld op de nodige bewegingsvrijheid.

Gezondheid *1

Zoals bij ieder levend wezen komen er bij de hond ziektes voor, bij de Tatrahond worden de ouderdieren voor de dekking onderzocht: Heupdysplasie (HD) GGW, erfelijk beschouwde oogaandoeningen (ECVO-onderzoek) GGW, Dilaterende Cardiomyopathie (middels hartecho conform DCM verenigingsproject). De rasvereniging ziet hierop toe.

Overig / Aandachtspunten

Een Tatrahond heeft ruimte nodig. Hij is niet echt geschikt om onder andere gehouden te worden in dichtbevolkte gebieden zoals bijvoorbeeld in de stad. Indien een Tatrahond veel binnen gehouden wordt dient met rekening te houden met regelmatig haren in huis. Een Tatrahond heeft een zelfreinigende vacht.

Bron

• Fédération Cynologique Internationale (FCI)
• Rasvereniging
• Diverse kenners van het ras