Akita

Akita

Oorspronkelijk doel

Jachthond en later vechthond.

Beknopte geschiedenis

De oorsprong van de American Akita volgt die van de Akita, in de regio van de Akita prefectuur in het noorden van Japan. Het waren middelgrote honden en werden oorspronkelijk gebruikt voor de jacht op beren en het bewaken van woning en erf. Het was rond het begin van de zestiende eeuw, dat dit soort Akita bekend stond als Matagi Akita. Naarmate de jaren vorderden begonnen sommige Japanse eigenaren hun Akita’s te gebruiken om met andere honden te vechten, met als een gevolg dat deze Akita gekruist werd met de Tosa en Mastiff, wat resulteerde in een toename van totale lichaamsomvang.
Tijdens WW II kregen de Japanse Akita fokkers opdracht om al hun honden over te dragen (met uitzondering van de Duitse Herder, die zouden worden gebruikt voor militaire doeleinden) om de vacht te gebruiken voor militaire kleding. Sommige Akita fokkers begonnen toen te kruisen met Duitse Herders om de Akita te redden van een bijna zeker uitsterven. Toen de oorlog afgelopen was bleven er nog maar 3 types over: Matagi Akitas, kruisingen met Dogachtigen en kruisingen met Herders. Dit creëerde een verwarrende situatie in het ras.

De Amerikaanse Kennel Club en de Japanse Kennel Club erkenden elkaar niet tot 1992, en tegen die tijd was het ras in Japan en Amerika zo verschillend, dat problemen begonnen te ontstaan bij het beoordelen van hen. Toen de FCI de Japanse JKC standaard aannam hielden andere landen, zoals Amerika, Groot-Brittannië en een paar anderen, hun eigen standaard.

Uiteindelijk werd in het jaar 2000 door de FCI besloten om het ras te splitsen en kreeg dit ras in eerste instantie de naam Great Japanese Dog. Deze naam kreeg weinig waardering en viel niet in goede aarde bij landen buiten de FCI, en naarmate de tijd verstreek werd het ras erkend als de American Akita. In het Verenigd Koninkrijk zijn de rassen inmiddels ook gesplitst een heet de American Akita gewoon Akita en zijn Japanse tegenhanger heet Japanese Akita. In Amerika is het ras pas gesplitst in 2020. Ook hier heet de American Akita gewoon Akita en de Akita heet Japanese Akitainu.

Vroeger	Nu
HW 1989	Foto: Hannie Warendorf

Uiterlijk volgens rasstandaard (FCI -255)	Oorspronkelijk doel in relatie tot het uiterlijk
Groot formaat hond, robuust gebouwd, goed van verhoudingen en met veel substantie – de secundaire geslachtskenmerken zijn sterk aangeduid – met veel adel en waardigheid in bescheidenheid; sterk gestel.	De Akita van nu is nog steeds een krachtige en atletische hond. In de lange geschiedenis gebruikt als gezelschapshond, waakhond.

Huidig uiterlijk

Het ras is niet onderhevig geweest aan veel verandering en lijkt nog qua uiterlijk en karakter op de honden van eeuwen geleden.

Gedrag volgens rasstandaard	Oorspronkelijk doel in relatie met gedrag
Het temperament is bedaard, trouw, volgzaam en ontvankelijk.	De Akita is een trouwe en rustige huisgenoot, maar zijn temperament maakt hem niet tot een van de gemakkelijkste rassen. Het is een evenwichtige hond, met een bijna stoïcijnse uitstraling. Hij is moedig, zelfstandig, eigenwijs en intelligent, met een groot jachtinstinct.

Huidig gedrag

Een trouwe, krachtige hond met een zeer zelfstandig en gereserveerd karakter, zeker geen allemans vriend maar zeer trouw aan eigen mensen. Niet altijd even makkelijk in een roedel te houden door hun geschiedenis als zelfstandige hond. Een hond voor de ervaren honden eigenaar.

Gezondheid *1

Zoals bij ieder levend wezen komen er bij de hond ziektes voor, de vereniging controleert de fokdieren op: HD, Patella en verplicht de ECVO oogonderzoeken.

Overig / Aandachtspunten

Nieuwe eigenaren moeten zich goed verdiepen in de geschiedenis en het karakter van de Akita.

Bron

• Fédération Cynologique Internationale (FCI)
• Graaf van Bylandt
• Hondenwereld
• Rasvereniging
• Diverse kenners van het ras