Nederlandse Kooikerhondje

Nederlandse Kooikerhondje

Oorspronkelijk doel

Jachthond speciaal voor de eendenjacht in de eendenkooi, alsmede het bewaken en ongediertevrij houden van de eendenkooi. Hij jaagt de eenden niet op maar lokt ze met zijn vrolijk wuivende staart.

Beknopte geschiedenis

Het Kooikerhondje werd oorspronkelijk (en nu nog incidenteel) in de eendenkooi gebruikt. Een eendenkooi is een grote waterplas in een groenrijke omgeving. Er zijn uitgegraven vangarmen (brede gebogen sloot met aan het einde een vangpijp). Het Kooikerhondje loopt kalm tussen de schermen van de kooi. De eenden zien niet de hele hond en door de witte staartpluimgaan de eenden steeds verder de vangkooi in totdat ze niet meer terug kunnen en aan het einde van de vangpijp gevangen worden. Ze worden of gedood voor consumptie of tegenwoordig geringd voor ornithologisch onderzoek. Rond de tweede wereldoorlog is dit ras dankzij barones van Hardenbroek van Ammerstol teruggefokt. Het verhaal gaat dat een kooikerhondje het leven van Willem van Oranje gered heeft. Op verschillende schilderijen en het standbeeld van Willem van Oranje op Het Plein in Den Haag zien we een kooikerachtig hondje afgebeeld.

Vroeger	Nu
Tommie, (de stammoeder)

Uiterlijk volgens rasstandaard (FCI-314)	Oorspronkelijk doel in relatie tot het uiterlijk
Kwieke, oranjebonte hond van vrijwel kwadratische lichaamsvorm, waarbij de lengte iets meer bedraagt dan de schofthoogte. Goed bevederde staart en opgeheven hoofd. Bovenschedel en voorsnuit zijn ongeveer van gelijke lengte.	Het formaat mag niet te groot zijn om de eenden af te schrikken. Hij is goedkoop in het onderhoud voor de vaak arme kooibaas. De oranjerode kleur schijnt rustgevender te zijn dan bv een donkerdere hond. De hond moet makkelijk kunnen bewegen, goed in staat zijn om ongedierte te vangen en met het gebruik van zijn pluimstaart lokt hij de eenden.

Huidig uiterlijk

Het huidige uiterlijk is niet veel veranderd. Vroeger zagen we wel steilere achterhanden. De oorbellen hebben in de loop van de jaren meer aandacht gekregen. Een aandachtspunt is de grootte. Soms kunnen we moeilijk nog spreken van een KooikerhondJE

Gedrag volgens rasstandaard

Oorspronkelijk doel in relatie met gedrag

Levendig en beweeglijk, zelfbewust en met voldoende doorzettings- en uithoudingsvermogen, goedaardig en attent, maar niet luidruchtig. Het ras is trouw, makkelijk in de omgang en vriendelijk. Buiten het jachtseizoen moet het hondje zelfstandig schadelijk wild kunnen vinden en verdelgen; daarom moet hij fel, snel en hard zijn. Hij is een echt jachthondje dat attent en energiek is, werklustig en een opgewekt karakter heeft.

Deze levendige hondjes laten zich niet de kaas van het brood eten. Het werk gebeurde in totale stilte, om de eenden niet te laten schrikken. De hond mag dus niet blaffen en moet met handgebaren de instructies van de kooibaas opvolgen. Ook moet de hond stoer genoeg zijn om de eendenkooi te bewaken en ratten en ander ongedierte te verdelgen.

Huidig gedrag

Levendig en intelligent. Het Nederlandse Kooikerhondje heeft een duidelijke en consequente baas nodig, anders neemt hij zelf de leiding. Soms zien we ook Kooikerhondjes die wat bang en onzeker zijn en zich terugtrekken of van zich af kunnen bijten. Zeker als jong volwassenen hebben ze soms een gebrek aan zelfvertrouwen. Door adequaat optreden van de rasvereniging is het karakter de laatste 20 jaren een stuk verbeterd.

Gezondheid *1

Zoals bij ieder levend wezen komen er bij de hond ziektes voor. Fokdieren van de rasvereniging moeten een getest worden tegen Erfelijke Necrotisererende Myelopatie (kooikerverlamming),Von Willebrandsdisease type 3, patella luxatie, en oogafwijkingen. Polymyosites (spierziekte) komt ook voor en heeft grote aandacht van de vereniging en de faculteit diergeneeskunde. Soms komen epilepsie en nierproblemen voor.

Overig / Aandachtspunten

—

Bron

• Fédération Cynologique Internationale (FCI)
• Raad van Beheer (RvB)
• Graaf van Bylandt
• Hondenwereld
• Rasvereniging
• Diverse kenners van het ras