Heidewachtel

Heidewachtel

Oorspronkelijk doel

Allround jachthond

Beknopte geschiedenis

De Heidewachtel is één van de verschijningsvormen van de spioen, het bruinbonte langharige jachthondje, dat al in de Middeleeuwen in West-Europa voorkwam. Deze honden stonden ook wel bekend als vogelhonden. Ze werden gebruikt om het wild op te drijven, zodat er met jachtvogels op gejaagd kon worden. Ook stonden deze honden voor, dat wil zeggen dat ze door doodstil te blijven staan, de jager het wild aanwezen. In het begin van de vorige eeuw trof boswachter en kynoloog Edmund Löns op boerderijen in het Münsterland en het aangrenzende gebied in Nederland nog afstammelingen van die vroegere vogelhonden aan. Hij voegde de verschillende foklijnen samen tot het ras dat we nu in Nederland als de Heidewachtel en in Duitsland als de Kleine Münsterländer kennen. In 1921 stelde Dr. Friedrich Jungklaus de eerste rasstandaard op, die sindsdien regelmatig verder ontwikkeld werd.

Vroeger	Nu

Uiterlijk volgens rasstandaard (FCI-102)

Oorspronkelijk doel in relatie tot het uiterlijk

Middelgrote, krachtige en harmonische lichaamsbouw, die bij veel adel en elegantie evenredige verhoudingen heeft. Adellijk hoofd. In opgeheven houding toont de hond vloeiende lichaamsbelijningen met een horizontaal gedragen staart. De voorbenen zijn goed bevederd, de achterbenen hebben broekbeharing, en de staart toont een duidelijke vlag. De glanzende beharing moet glad aanliggend tot licht golvend zijn, dicht en niet te lang. Bruin-wit of bruin-schimmel, met bruine platen, mantel en stippen. Het gangwerk is harmonisch en ruim uitgrijpend. Het totaalbeeld moet altijd de bruikbaarheid voor de jacht tonen.

Zowel het doel als het uiterlijk van de Heidewachtel is in de afgelopen 100 jaar niet essentieel veranderd. De bruin-bonte hond op de linker foto is geboren in 1907 en behoort tot een van de eerste vier Kleine Münsterlanders die in het Zuchtbuch werden ingeschreven. Het bruin-schimmel teefje op de rechter foto is meer dan een eeuw jonger. Nog altijd wordt de Heidewachtel volop ingezet voor het oorspronkelijke werk als allround jachthond. Ook niet-jagende eigenaren doen veelal jachthondentrainingen, proeven en wedstrijden met hun hond.

Huidig uiterlijk

Doordat elke Heidewachtel in totaalbeeld en gedrag nog altijd de bruikbaarheid als allround jachthond moet tonen is dit functionele ras gevrijwaard gebleven van iedere vorm van overdrijving of modernisering. De Heidewachtel van nu is nog altijd de Kleine Münsterländer van toen.

Gedrag volgens rasstandaard

Oorspronkelijk doel in relatie met gedrag

De Heidewachtel is intelligent en leergierig, temperamentvol en evenwichtig, met een stabiel karakter, een opmerkzame, vriendelijke grondhouding tegenover mensen, geschikt voor het gezinsleven, een goede sociale binding en gerichtheid op de baas. De Heidewachtel toont will to please, met gepassioneerde, volhardende prooidrift, veelzijdige jachtaanleg alsmede goede stressbestendigheid en wildscherpte. De Heidewachtel moet de benodigde veelzijdige aanleg hebben om in goede samenwerking met de jager het wild in veld, bos en water te bejagen en het wild in het bezit van de jager te brengen.

In de Heidewachtel stroomt het bloed van honderden jaren oude drijvende en voorstaande honden. De jagers moest een middelgrote, gepassioneerde, intelligente en aanhankelijke, volmaakte gebruikshond ter hand gesteld worden om in veld, bos en water te jagen. De Heidewachtel behoort tot de voorstaande jachthonden, die zowel voor als na het schot werken.

Huidig gedrag

Tegenwoordig is de Heidewachtel een veelzijdig inzetbare jachthond, die vanwege zijn werklust wereldwijd bij jagers zeer geliefd is. Daarnaast is de Heidewachtel ook een fijne gezinshond. Een Heidewachtel is energiek, houdt van activiteit en afwisseling, en heeft dagelijks geruime tijd beweging nodig. Bij de opvoeding en opleiding moet rekening gehouden worden met de intelligentie en het temperament van dit ras.

Gezondheid *1

De Heidewachtel is in het algemeen een gezond ras, het is een allround jachthond, en gezondheid en functionaliteit zijn van het allergrootste belang. Dat neemt niet weg dat alle ziektes en afwijkingen die bij honden kunnen voorkomen incidenteel ook bij een Heidewachtel kunnen voorkomen. Heidewachtels die binnen de rasvereniging ingezet worden voor de fokkerij moeten onderzocht zijn op heupdysplasie en erfelijke oogafwijkingen. Verder is in het verenigingsfokreglement geregeld dat met honden die lijden aan een ziekte of afwijking die volgens gangbare veterinaire normen als chronisch en/of erfelijk beschouwd wordt niet mag worden gefokt. Binnen de Nederlandse Vereniging van Heidewachtelliefhebbers mag dus alleen gefokt worden met gezonde honden.

Overig / Aandachtspunten

—

Bron

• Fédération Cynologique Internationale (FCI)
• Raad van Beheer (RvB)
• Graaf van Bylandt
• Hondenwereld
• Rasvereniging
• Diverse kenners van het ras