Customizable Slider

Donec mollis elit et odio consectetur mattis. In pellentesque aliquam euismod. Mauris condimentum dui nunc, in congue dui sodales et. Pellentesque quis arcu lorem. Nam scelerisque fermentum ligula, eu ultrices purus congue non. Nullam fringilla mi in venenatis blandit. Curabitur iaculis sagittis leo vitae egestas. Donec eros nisl, dignissim eget arcu sit amet, tincidunt fermentum augue.

WordPress Responsive Slider
WordPress Responsive Slider

Belgische Herdershonden

Belgische Herdershonden

Oorspronkelijk doel

Schapendrijver en waakhond.

Beknopte geschiedenis

Op het einde van 1880 waren er in België een groot aantal honden die de kudden dreven. Het type was heterogeen en de vachten uiterst verscheiden. Met het doel wat orde op zaken te stellen vormden enkele gedreven hondenliefhebbers een groep. Ze lieten zich adviseren door Professor A. Reul van de veeartsenijschool te Creghem, die mag worden beschouwd als de echte pionier en grondlegger van het ras. Het ras is officieel ontstaan tussen 1891 en 1897. Op 29 september 1891 werd te Brussel de “Club du Chien de Berger Belge” opgericht en op 15 november van hetzelfde jaar organiseerde Prof. A. Reul een bijeenkomst in Cureghem van 117 honden, wat toeliet om het bestand te tellen en de beste exemplaren te selecteren. De daaropvolgende jaren werd begonnen met een echte fokselectie, door toepassen van extreem dichte inteelt op enkele dekreuen. Op 3 april 1892 werd door de “Club du Chien de Berger Belge” reeds een eerste, erg gedetailleerde ras standaard opgesteld. Eén enkel ras was toegelaten, met drie haarvariëteiten. Nochtans, zoals men destijds zei, was de Belgische Herder maar een hond van ‘de kleine luiden’, een ras dus dat nog prestige miste. Men mag stellen dat reeds rond 1910 het type en het karakter van de Belgische herder vastlagen. In de loop van de geschiedenis van het ras heeft het probleem van de verschillende variëteiten en de toegelaten kleuren aanleiding gegeven tot veel controversen. In tegenstelling hiermede zijn er echter nooit meningsverschillen geweest met betrekking tot de lichaamsbouw van de Belgische Herder, zijn karakter en zijn werkaanleg.

VroegerNu


Graaf van Bylandt 1904



Foto’s: Alice van Kempen
Uiterlijk volgens rasstandaard (FCI-015)Oorspronkelijk doel in relatie tot het uiterlijk
De Belgische Herder is een middellijnige hond, met harmonische verhoudingen, die elegantie paart aan kracht. Hij is middelgroot, droog en sterk bespierd, inschrijfbaar in een vierkant, rustiek, gewend aan het openluchtleven en gebouwd om te weerstaan aan de zo frequente weersveranderingen van het Belgische klimaat. Door de harmonie van zijn bouw en zijn fier gedragen hoofd moet de Belgische Herder de indruk geven van sierlijke kracht, hetgeen het erfdeel is geworden van de geselecteerde vertegenwoordigers van het werkhondenras. De Belgische Herder zal in stand in zijn natuurlijke houding gekeurd worden, zonder fysiek contact met de voorbrenger.Vachtsoorten:
Bij alle variëteiten moet de beharing altijd dicht zijn, goed aanliggend, van een goede textuur en samen met de wollige ondervacht een uitstekende beschutting vormen.
LANGHAAR:
Het haar kort op het hoofd, aan de buitenkant van de oren en het onderste van de ledematen, behalve aan de achterzijde van de onderarm, die van aan de elleboog tot aan de pols bedekt is met lange haren, die ‘franjes’ worden genoemd. Het haar is lang en vlak aanliggend over de rest van het lichaam en langer en overvloedig rond de hals en op de voorborst, waar het een ‘halskraag’ en een ‘borstveer’ of ‘bef’ vormt. De opening van de gehoorgang is beschermd door dichte haren. Vanaf de ooraanzet zijn de haren opstaand en vormen een omlijsting van het hoofd. De achterzijde van de dijen is bekleed met zeer lang en overvloedig haar, dat de ‘broek’ vormt. De staart is bedekt met lang en overvloedig haar dat een ‘veer’ of ‘pluim ‘ vormt. De Groenendaeler en de Tervuerense zijn de langharigen.
KORTHAAR:
Het haar zeer kort op het hoofd, aan de buitenkant van de oren en het onderste van de ledematen. Het is kort op de rest van het lichaam en voller aan de staart en rond de hals, waar het een halskraag vormt, die begint aan de ooraanzet en dooraanzet en doorloopt tot de keel. Bovendien is de achterzijde van de dijen met langere haren bevederd. De staart lijkt op een korenaar maar vormt geen staartveer. De Mechelaar is de kortharige.
RUWHAAR:
Hetgeen de ruwharige vooral kenmerkt is de ruwheid en de droogheid van het haar, dat bovendien krassend is en warrelig. De haarlengte is ongeveer 6 cm en over het hele lichaam gelijk, maar wel korter op de neusrug, het voorhoofd en de ledematen. Noch de haren rond de ogen, noch de haren die de voorsnuit bedekken mogen zo uitgegroeid zijn dat ze de vorm van het hoofd verbergen. De snuitgarnituur nochtans is verplicht. De staart mag geen veer vormen. De Laekense herder is de ruwharige.

Huidig uiterlijk

Groenendaeler:

Uitsluitend eenkleurig zwart.

Tervuerense herder:

Uitsluitend zwart-gevlamd vaalros (fauve-charbonné) en zwart-gevlamd grijs (gris-charbonné), met zwart masker; de zwart-gevlamde vaalrosse kleur blijft nochtans de voorkeur hebben. Het vaalros (fauve) moet warm zijn, noch licht, noch uitgewassen. Een hond wiens vachtkleur anders is dan zwart-gevlamd vaalros of niet de gewenst intensiteit vertoont, kan niet beschouwd worden als een elitehond.

Mechelaar:

Uitsluitend zwart-gevlamd vaalros (fauve-charbonné), met zwart masker

Laekense herder:

Uitsluitend vaalros (fauve), met sporen van zwart-gevlamd (charbonné), voornamelijk op de voorsnuit en de staart.
Alle variëteiten:
Een weinig wit op de voorborst en de tenen wordt geduld.

Gedrag volgens rasstandaardOorspronkelijk doel in relatie met gedrag
De Belgische Herder is een waakzame en actieve hond, bruisend van vitaliteit en altijd bereid om tot actie over te gaan. Aan zijn aangeboren geschiktheid als bewaker van de kudden paart hij de kostbare goede eigenschappen van de allerbeste waakhond voor huis en erf. Hij is, zonder de minste aarzeling, de hardnekkige en vurige verdediger van zijn meester. Hij verenigt in zich alle vereiste kwaliteiten om een herders-, waak-, verdedigings- en diensthond te zijn. Zijn levendig en alert temperament en zijn zelfverzekerd karakter, zonder ook maar enige vrees of agressiviteit, moeten blijken uit de houding van zijn lichaam en de fiere en opmerkzame uitdrukking van zijn fonkelende ogen. Tijdens het keuren zal men rekening houden met een ‘rustig’ en ‘onverschrokken’ karakter.De Belgische herder is een goede waak- en erfhond, heel beschermend. Is hierdoor heel geschikt te werken en te sporten.
Makkelijk gehoorzaam te maken.

Huidig gedrag

De Mechelaar heeft het kortste lontje, wordt vaak in de africhting en als politiehond gebruikt.

Gezondheid *1

Zoals bij ieder levend wezen komen er bij de hond ziektes voor, de vereniging controleert hierop voor zover mogelijk. De Belgische Herder is een relatief gezond ras. Er komen zeer beperkt o.a. HD, ED en Oogproblemen voor. De Laekense Herder is iets gevoeliger voor ED dan de overige variëteiten. Bij de Mechelse Herder komt wel Cerebellaire Ataxie voor en bij de langharen komt een erfelijke vorm van maagkanker en epilepsie voor. Er worden gedragstesten voor de fokdieren gehouden.

Overig / Aandachtspunten

Correcte voorhand met voldoende voorborst. Te aflopende bovenbelijning en voldoende lengte en elegantie in het hoofd zonder kracht te verliezen.

Bron

  • Fédération Cynologique Internationale (FCI)
  • Graaf van Bylandt
  • Hondenwereld
  • Rasvereniging
  • Diverse kenners van het ras

*1 Deze opsomming is niet volledig. Voor meer informatie verwijzen wij u graag naar www.licg.nl waar alle voorkomende ziekten en erfelijke afwijkingen zijn opgenomen en kort beschreven. Het LICG is een onafhankelijke organisatie over het verantwoord kopen en houden van huisdieren.

Puli

Puli

Oorspronkelijk doel

Schepershond, m.n. Veedrijver

Beknopte geschiedenis

De Puli is een Hongaars hoedend ras van Aziatische oorsprong. Zijn oorspronkelijke voorouders kwamen hoogstwaarschijnlijk naar het Karpatenbekken met de migrerende oude Magyaren, die als nomaden leefden van de veeteelt.

VroegerNu

Foto: Hondenwereld 1952

Foto: Hannie Warendorf
Uiterlijk volgens rasstandaard (FCI-055)Oorspronkelijk doel in relatie tot het uiterlijk
Middelgrote hond, stevige constitutie, vierkante bouw en fijne, maar niet te lichte botstructuur. Het lichaam is wat mager, goed gespierd in alle delen. Het beoordeling van alle lichaamsdelen is moeilijk te beoordelen omdat het hele lichaam is bedekt met sterk ontwikkelde vervilte en koorden vacht. Het is daarom raadzaam om de hond af te tasten tijdens het keuren. Het hoofdhaar is zo weelderig dat het hoofd rond lijkt en de ogen afschermen. De naar voren, over de rug, weelderig behaarde staart veroorzaakt schijnbaar voor een naar achter licht oplopende lichaamsvorm.

Huidig uiterlijk

Gedrag volgens rasstandaardOorspronkelijk doel in relatie met gedrag
Levendig temperament, zeer leergierig. Hij is kindvriendelijk en een uitstekende waakhond. De huidige lichaamsvorm heeft zich aan het gebruik in de hondensport aangepast.

Huidig gedrag

Gezondheid *1

Zoals bij ieder levend wezen komen er bij de hond ziektes voor, de rasvereniging verplicht de onderzoeken naar HD en ECVA oogonderzoeken, ED onderzoek wordt aanbevolen.

Overig / Aandachtspunten

Bron

  • Fédération Cynologique Internationale (FCI)
  • Graaf van Bylandt
  • Hondenwereld
  • Rasvereniging
  • Diverse kenners van het ras

*1 Deze opsomming is niet volledig. Voor meer informatie verwijzen wij u graag naar www.licg.nl waar alle voorkomende ziekten en erfelijke afwijkingen zijn opgenomen en kort beschreven. Het LICG is een onafhankelijke organisatie over het verantwoord kopen en houden van huisdieren.

Posavski Gonic

Posavski Gonic

Oorspronkelijk doel

Lopende hond, speciaal voor de jacht op Haas, Vos en Wildzwijn.

Beknopte geschiedenis

Posavatz, de zweethond uit het Savetal is een oude lopende hond van het type “Illyrische hond met rode kleur en aftekening afstamt. In de kapel op het kerkhof naast het plaatsje Beram (Istrië) is een donkergele hond met hangende oren op het schilderij “The Bow of the Three Kings” uit 1474 afgebeeld. Dit was de eerste afbeelding van de Posavatzbracke.
Dit wordt gevolgd door het 16e-eeuwse altaarstuk “Die Moederschap van de Heilige Maagd Maria” in de Kerk van de Moeder van de engel in Veli Lošinj, waar de voorouders van Posavatzbracke wordt afgebeeld. Er is ook een beschrijving van deze hond in de manuscript van Đakovo bisschop Petar Bakić uit 1719, waar staat dat deze honden al in de 14e eeuw werden gefokt?
Franjo Bertić beschrijft de Posavatzbracke in 1854. De eerste standaard van de Posavatzbracke werd vastgesteld door de F.C.I. en gepubliceerd op 8 april 1955.

VroegerNu

Afb. FCI rasstandaard

Foto: Alice van Kempen
Uiterlijk volgens rasstandaard (FCI-154)Oorspronkelijk doel in relatie tot het uiterlijk
Sterke brakkenachtige lichaamsbouw, middelgrote hond met harmonieuze bewegingen. De karakteristieke roodgele kleur komt binnen alle schakeringen voor. De witte aftekeningen bevinden zich op het hoofd, de hals, op de voorborst en borst, op de buik, op de onderste delen van de ledematen en aan het uiteinde van de staart. Het verschil in geslacht moet duidelijk ontwikkeld zijn.

Huidig uiterlijk

Gedrag volgens rasstandaardOorspronkelijk doel in relatie met gedrag
Het ras is makkelijk te trainen. Het is een veelzijdige speurhond met een duidelijke en
melodieuze stem, geschikt voor het jacht in alle terreinen. Goedaardig, niet timide of agressief, gepast levendig temperament. Toegewijd aan zijn baas.

Huidig gedrag

Brakken zijn zachtaardige, aanhankelijke tot iets verlegen honden met een sterke jachtpassie. In huis is het een ideale hond, lief, rustig en gehoorzaam, echter buiten is het een fervent jager. Dit typerende karakter kan behouden worden als u de hond met aandacht en zorg opvoedt. Consequent zijn is erg belangrijk.

Gezondheid *1

Zoals bij ieder levend wezen komen er bij de hond ziektes voor, het dient aanbeveling de fokdieren te controleren op HD, ED en ECVO oogafwijkingen.

Overig / Aandachtspunten

Bron

  • Fédération Cynologique Internationale (FCI)
  • Graaf van Bylandt
  • Rasvereniging
  • Diverse kenners van het ras

*1 Deze opsomming is niet volledig. Voor meer informatie verwijzen wij u graag naar www.licg.nl waar alle voorkomende ziekten en erfelijke afwijkingen zijn opgenomen en kort beschreven. Het LICG is een onafhankelijke organisatie over het verantwoord kopen en houden van huisdieren.

Podenco Português

Podenco Português

Oorspronkelijk doel

Jachthond, maar ook waakhond.

Beknopte geschiedenis

Een hond van het oertype die mogelijker wijze afstamt van de historische honden die eigendom waren van de Feniciërs en Romeinen en in de middeleeuwen meegebracht naar het Iberisch schiereiland.
Later werd hij door in kruizen van honden die de Moren bij de invasie in de 8e eeuw meebrachten. Hij paste zich aan het klimaat van het Portugese land aan.
Door zijn doelmatige ontwikkeling door de eeuwen heen werd de kleinere variëteit vanaf de 15e eeuw verder als een rattenvanger op de karvelen van de Portugese zeevaarders gebruikt.

VroegerNu

Graaf van Bylandt 1904

Foto: Alice van Kempen
Uiterlijk volgens rasstandaard (FCI-094)Oorspronkelijk doel in relatie tot het uiterlijk
Medio: Middelgrote, lichtgestrekte, harmonische, goed gespierde, droge, levendige hond met normale substantie. Reuen en teven 40-55 cm; 16-20 kg.
Groot: Grote, lichtgestrekte, harmonische, goed gespierde, droge, levendige hond met veel substantie. Reuen en teven 55-70 cm.
Klein: Klein, slank, gestrekt hondje met rechte benen (mogen iets ingedraaid zijn) met vlakke of iets gewelfde schedel. Reuen en teven 20-30 cm.; 4-5 kg
Korthaar (glad en dicht). Ruwhaar (draadachtig zonder ondervacht) met baard.
De grote variëteit komt nog zelden voor.

Huidig uiterlijk

Vierkant piramidevormig hoofd met rechtopstaande oren, sikkelvormige staart, goed geproportioneerd met een gezonde lichaamsbouw, goed gespierd; erg levendig en intelligent; solide en robuust. Het komt voor in drie variëteiten, met twee haarsoorten: gladhaar en ruwhaar.

Gedrag volgens rasstandaardOorspronkelijk doel in relatie met gedrag
Grote Podenco: Wordt gebruikt voor de jacht op groot wild.
Medium Podenco: Ook bekend als de Warren Hound, zijn natuurlijke eigenschap als konijnenjager wordt ook goed gebruikt in de meute of alleen.
Kleine Podenco: Wordt gebruikt voor het volgen van konijnen in holen of rotsen gebruikt.
Alle rassen worden ook gebruikt als waak- en gezelschapshond.

Huidig gedrag

Gezondheid *1

Zoals bij ieder levend wezen komen er bij de hond ziektes voor, voor deze rassen is geen rasvereniging bekend en ook geen gezondheidsproblemen. Informatie vooraf aanbevolen.

Overig / Aandachtspunten

Bron

  • Fédération Cynologique Internationale (FCI)
  • Graaf van Bylandt
  • Hondenwereld
  • Rasvereniging
  • Diverse kenners van het ras

*1 Deze opsomming is niet volledig. Voor meer informatie verwijzen wij u graag naar www.licg.nl waar alle voorkomende ziekten en erfelijke afwijkingen zijn opgenomen en kort beschreven. Het LICG is een onafhankelijke organisatie over het verantwoord kopen en houden van huisdieren.