Deerhound

Deerhound

Oorspronkelijk doel

Jachthond voor de jacht op herten.

Beknopte geschiedenis

De oorsprong van de Deerhound, oorspronkelijk de Schotse hertenhond genoemd, is gehuld in mysterie, maar er zijn redenen voor de veronderstelling dat de hertenhond uit Phőnician Dealers in Schotland. Zeker waren er windhonden daar op het moment dat de Romeinen arriveerden. Dit ras jaagt al duizend jaar op herten maar tegenwoordig meer gewend aan de showring is het type eeuwenlang hetzelfde gebleven.

Vroeger	Nu
Graaf van Bylandt 1904	Foto: Hannie Warendorf

Uiterlijk volgens rasstandaard (FCI-164)

Oorspronkelijk doel in relatie tot het uiterlijk

Lijkt op een ruwharige Greyhound, echter groter en met zwaarder beendergestel. Gedrag en temperament: De bouw geeft de indruk van een unieke combinatie van snelheid, kracht en uithoudingsvermogen, noodzakelijk om een hert neer te halen, maar de doorsnee houding is zacht en waardig. Zacht en vriendelijk. Gehoorzaam en makkelijk iets aan te leren door zijn wil te behagen. Gezeglijk en met een goed temperament, nooit achterdochtig, agressief of nerveus. Gaat door het leven met een stille waardigheid.

De Deerhound is tegenwoordig voornamelijk een lieve, rustige huishond maar heeft wel voldoende beweging nodig want het is en blijft een windhond. Veel hedendaagse Deerhounds doen het uitstekend op de coursing.

Huidig uiterlijk

De Deerhound is gelukkig weinig onderhevig geweest aan verandering en lijkt nog steeds op een grotere ruwharige greyhound maar mag niet op een Ierse wolfshond lijken. Een waardige ras vol adel.

Gedrag volgens rasstandaard

Oorspronkelijk doel in relatie met gedrag

De Deerhound is in huis een gemakkelijke, rustige hond. Hij voelt zich eerder huisgenoot dan ondergeschikte. Een Deerhound is niet waaks, blaffen doet hij dan ook zelden. Als u een hond wilt hebben die uw huisraad bewaakt of op commando kunstjes vertoont, kunt u beter uitkijken naar een ander ras. De Deerhound is gefokt om zelfstandig te jagen en de meesten zullen dit ook doen als ze de kans krijgen. Maar zodra het konijn of de kat uit zicht is, komt de Deerhound direkt terug. Hij heeft voor een windhond een enorme “will to please” en is daardoor zeer volgzaam.

De meeste Deerhounds vinden het zelfs wel leuk om Gedrag en Gehoorzaamheid te doen mits dit op een zeer zachte en vriendelijke manier gebeurt. Met een beetje opvoeding kunt u uw Deerhound dus gerust los laten tijdens een wandeling. Deerhounds zijn geen vechtersbazen, zelfs overdreven dominant gedrag is al a-typisch daar ze groot genoeg zijn en zich dus niet hoeven waar te maken. Wel moet een jonge reu goed begeleid en gecorrigeerd worden als hij dominant gedrag vertoont, zodat u hem op oudere leeftijd langs agressieve reuen kan praten zonder dat er lelijk wordt gedaan. Gezeglijk, schrander, waardig en zacht, houdt de Deerhound boven alles van de omgang met de mens.

Huidig gedrag

Een lieve en zeer trouw ras en voor een windhond gehoorzaam karakter.

Gezondheid *1

De Deerhound is een relatief gezond ras, af en toe komt er epilepsie, een immuunziekte, nierfalen, Cystinuria of iets anders ernstigs voor. Voor dat ermee gefokt wordt, wordt er gecontroleerd op hartproblemen en de meeste hounds worden getest op Factor 7 (een genafwijking die eigenlijk geen problemen oplevert). En natuurlijk worden alleen gezonde hounds gebruikt voor de fok.

Overig / Aandachtspunten

—

Bron

• Fédération Cynologique Internationale (FCI)
• Graaf van Bylandt
• Rasvereniging
• Diverse kenners van het ras