Poolse Jachtspaniel

Poolse Jachtspaniel

Oorspronkelijk doel

Jachthond, op veerwild en haarwild, maar ook roofwild, ook geschikt als zweethond en apporteur.

Beknopte geschiedenis

Jachtspaniels worden voor het eerst in de Poolse literatuur genoemd in de 19e eeuw. Ze begeleiden jagers te voet en doen nazoek van wild tijdens de jacht waarbij ze vooral in struikgewas en rietkragen hun diensten bewijzen.
In de vroege jaren ’80 van de vorige eeuw zorgde de overvloed aan klein wild in combinatie met de problemen met de aanvoer van voorraden dat er toenemende belangstelling ontstond voor jachthonden van een kleiner type. De spaniels werden razend populair. Rond die periode raakte dr. Andrzej Krzywiński – wetenschapper, naturalist, jager en veldwerkkeurmeester en bovendien ook eigenaar van de kennel “z Szerokiego Boru”, geïnteresseerd in de spaniels. Hij had een voorkeur voor de locale types die bewaard waren gebleven in de oostelijke grensgebieden van Polen en die nog altijd in de jacht werden gebruikt. Deze honden pasten precies bij de beschrijvingen die van generatie op generatie waren doorgegeven onder jagers.
In het fokprogramma dat in de Jaren ’90 van de 20e eeuw werd opgezet werden deze Poolse spaniels geselecteerd op werkeigenschappen, temperament, jachtpassie en uiterlijke kenmerken.

Vroeger	Nu
Oud type Sussex Spaniel Graaf van Bylandt 1904	Hannie Warendorf

Uiterlijk volgens rasstandaard (Nog niet erkend)

Oorspronkelijk doel in relatie tot het uiterlijk

Middelmatig grote hond van compacte bouw, zeer beweeglijk en bestand tegen moeilijke werkomstandig-heden, vooral in het veld, weiden, waterkanten, moerassen en water. Bevedering is aanwezig op de start en buik en aan de achterzijde van de ledematen. De vachtkleur is over het algemeen chocoladebruin geschimmeld met platen waarbij het bruin diverse schakeringen mag hebben (bruin met een bruine neus), minder vaak komt zwart geschimmeld voor. Tankleurige aftekeningen komen voor. Een karakteristiek kenmerk is de witte staartpunt.

Het oorspronkelijke doel is wild opstoten uit struikgewas e.d. Hij mag hierdoor ook niet te groot zijn, maar vooral is het van belang dat de hond te voet gevolgd kan worden dicht onder het geweer.

Huidig uiterlijk

Hond van middelmatige grootte (waardoor hij zich onzichtbaar kan voortbewegen in struikgewas en door hoog gras), rechthoekig gebouwd waarbij de verhouding hoogte-lengte 9 : 10-12 is. Teven mogen iets langer in lichaam zijn. De verhouding schedel-voorsnuit is 1:1. De lengte van de benen van grond tot elleboog is de helft van de schofthoogte. De middelmatig lange hals toont langer door de duidelijk aangegeven schoft.

Gedrag volgens rasstandaard

Oorspronkelijk doel in relatie met gedrag

Stabiel en bedaard. Moedig en actief tijdens het werk. In staat tot uitstekend, onvermoeibaar werken op moeilijk terrein en in het water. Intelligent en gemakkelijk te trainen. Bij het ruiken van het wild maakt de hond zich klein en is de passie merkbaar tijdens het wachten op het commando om het wild op te stoten. De Poolse jachtspaniël vertoont geen agressie, maar kan wat terughoudend zijn naar vreemden. Uitstekende jachthond, goede metgezel op wandelingen, waakhond. Houdt van contact met mensen en hem bekende kinderen.

Is een vriendelijke hond die kan samenwerken met andere honden en mensen. Gepassioneerde jachthond, met de juiste mentaliteit om wild te vinden en (op commando) op te stoten.

Huidig gedrag

Vrijwel onveranderd t.o.v. degene die dit ras tot stand hebben gebracht.

Gezondheid *1

Zoals bij ieder levend wezen komen er bij de hond ziektes voor, er is geen rasvereniging van dit ras waardoor er geen monitoring plaats vind van erfelijke gebreken en ziektes. Het dient aanbeveling om de fokdieren te controleren op HD, ED en ECVO oogonderzoeken.

Overig / Aandachtspunten

—

Bron

• Fédération Cynologique Internationale (FCI)
• Graaf van Bylandt
• Diverse kenners van het ras